Türkiye'de iki tür boşanma davası görülmektedir; birincisi anlaşmalı boşanma, ikincisi ise çekişmeli boşanma davasıdır.  Anlaşmalı boşanma davası genellikle tek celsede sona eren ve tarafların boşanma ile boşanmaya bağlı konularda mutabakata vardığı davadır. Her dava süreci mahkemenin iş yoğunluğu, dosyadaki delillerin toplanılması ve tebligat sürecine göre değişkenlik göstermektedir. 
Anlaşmalı boşanmada tarafların kendi rızalarıyla oluşturdukları bir protokol olması gereklidir. Protokolde içerisinde gerekli olan  anlaşmalı boşanma sonrası, mal varlığı ile ilgili durumlar ve eğer varsa çocukların velayeti ile ilgili unsurlar yer almalıdır.
 Boşanma davalarında görevli mahkeme “aile mahkemesi”dir. Aile mahkemesinin bulunmadığı illerde ise aile mahkemesi sıfatıyla asliye hukuk mahkemesi görevli olacaktır. Yer yönünden yetkili mahkeme ise eşlerin son 6 ayda ikamet ettikleri veya eşlerden birinin yerleşim yeridir.
Anlaşmalı boşanma için gerekli evraklar, varsa çocukların kimlik suretleri ve varsa avukatların vekalet belgelerinin de mahkemeye sunulması gerekir. Belgeler hazırlandığı zaman harç ve gider avanslarının yatırılmasıyla birlikte anlaşmalı boşanma ile ilgili şartlar yerine getirilmiş olacaktır.
Boşanma talepli dava dilekçesi düzenlenmeli, anlaşmalı boşanma davası açılacak ise dilekçe ile birlikte anlaşmalı boşanma protokolü de düzenlenmelidir. Belgelerini hazırlayan davacı, adliyede tevzi bürosuna başvurarak dava açma işlemlerini gerçekleştirebilir. Dava açarken mutlaka harcın yatırılması gerekmektedir. Başvuru ve peşin harç ile birlikte mahkemenin posta giderlerini de içeren gider avansı da yatırılmalıdır.